o drugiej wojnie światowej w regionie, o którym mowa, wróciły granice sprzed 1938 roku, czyli Śląsk Cieszyński znów został podzielony między Polskę i Czechosłowację. Miały miejsce dramatyczne zmiany ludnościowe. W czasie wojny została wymordowana przez Niemców ludność żydowska skupiona głównie w Cieszynie i Bielsku. Po wojnie przestała istnieć bielsko-bialska niemiecka wyspa językowa wskutek ucieczek ludności… Czytaj dalej Ostatnie strażniczki etosu bielskich diakonis-pielęgniarek w Cieszynie i za granicą

Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej Szpital Śląski w Cieszynie ewakuowano do Oświęcimia. Na miejscu zostało tylko kilka diakonis. Po inwazji 1 września 1939 r. szpital został przejęty przez wojsko niemieckie. Teren całego Śląska Cieszyńskiego (razem z resztą Województwa Śląskiego) został wcielony do III Rzeszy. Dyrektorem cieszyńskiego szpitala został emerytowany doktor Karl Schmid, były współpracownik… Czytaj dalej Wyzwania służby w okresie II wojny światowej oraz powojenne represje

Po zakończeniu Wielkiej Wojny na Śląsku Cieszyńskim rozpoczęła się dwuletnia wojna domowa zakończona podziałem kraju między Polskę i Czechosłowację. Zarówno cieszyński Szpital Śląski, jak i bielski Dom Sióstr znalazły się po polskiej stronie granicy, ale wiele diakonis pochodziło z części Śląska, która się znalazła po stronie czeskiej i w związku z tym otrzymało obywatelstwo czechosłowackie,… Czytaj dalej Służba chorym w państwie polskim – trudny czas adaptacji do nowych warunków politycznych

Wielka Wojna, która rozpoczęła się 28 lipca 1914 roku, była najkrwawszym konfliktem zbrojnym w Europie od czasu wojen napoleońskich. Austro-Węgry stanowiły istotny element Trójprzymierza (z Niemcami wspieranymi przez Imperium Osmańskie). Wyszkolone pielęgniarki stały się niezwykle istotnym elementem wysiłku wojennego walczących państw. W Austro-Węgrzech ewangelickie diakonaty zgłosiły gotowość wysłania swoich sióstr na front. Organizacją zajmował się… Czytaj dalej I wojna światowa – czas wielkich wyzwań i uznania za służbę frontową, medale od cesarza

Jasno i precyzyjnie zostały ustalone warunki, jakim musiała sprostać przyszła diakonisa, a także korzyści, na jakie mogła liczyć. Do Domu Sióstr mogły zostać przyjęte panny i kobiety stanu wolnego między 20 a 35 rokiem życia, które znały niemiecki w mowie i piśmie, a także jeden z języków słowiańskich (najlepiej polski lub czeski). Nie mogły być… Czytaj dalej Rozwój Śląskiego Ewangelickiego Domu Sióstr – zdobywanie doświadczenia i powszechnego szacunku

Pierwszy diakonat powołał do życia duchowny ewangelicki ks. Theodor Fliedner w Kaiserswerth koło Düsseldorfu w 1836 roku. Zakładem Kształcenia Ewangelickich Pielęgniarek kierowała jego żona, Friederike. Nazwano je diakonisami w nawiązaniu do wczesnochrześcijańskiej tradycji diakonatu, czyli posługi. Mieszkały razem i ubierały się jednakowo w ciemnoniebieski bawełniany strój. W przedsięwzięciu tym chodziło o zapewnienie chorym profesjonalnej opieki,… Czytaj dalej Początki protestanckiego ruchu diakonackiego i powstanie Powszechnego Szpitala Zboru Ewangelickiego Cieszyńskiego