Ksiądz superintendent Theodor Haase zabrał się do poważnego przedsięwzięcia, jakim było utworzenie szpitala, który by spełniał wszystkie wymogi nowoczesności. Nie było to łatwe zadanie, bo nie było funduszy. Odbywał długie podróże, których celem była zbiórka pieniędzy wśród przyjaciół, znajomych i obcych w wielu różnych krajach, nie szczędząc wysiłku, nie szczędząc czasu. To był cel i… Czytaj dalej Wspomnienia przełożonej
Anny Freyhub
(1. część)

Jak tylko pomyślę o tej małej pierwszej sali operacyjnej, w której wszystko było robione, przypadki septyczne i aseptyczne! Często drżałyśmy, gdy operowano ropne zakażenia, a wtedy były to częste przypadki. Wszystko musiało być wcześniej umyte, inne mydło, różne szczotki, różne miski do mycia. A jak jest dzisiaj? Ale muszę powiedzieć, że mieliśmy dobre wyniki, często… Czytaj dalej Wspomnienia przełożonej
Anny Freyhub
(2. część)

23 września 1914, pisane z Tarnowa: „Przy odjeździe z Krakowa siedziałyśmy stłoczone w bydlęcych wagonach (40 sióstr), która znalazła miejsce, położyła się na ziemi na słomie. W Bochni siostra L. znalazła żydowską gospodę, gdzie dostałyśmy herbatę i kakao. Jest ona prawdziwie dobrym przewodnikiem w podróży. Zakonnice [czyli katoliczki] uwielbiają ją i czują się przy niej… Czytaj dalej Listy bielskich diakonis wysłanych na front.
Fragmenty opublikował ks. Arthur Schmidt w „Evangelische Kirchen-Zeitung für Österreich”:

Wszystko szło bardzo dobrze, aż przyszła wojna, a potem czas Polski, który przyniósł kres wszystkiemu, co niemieckie. Po przegranej wojnie nastąpił najsmutniejszy rozdział naszego bycia siostrami. Czas Polski! To mówi wszystko. Gdyby Polacy mieli polskie siostry, wówczas zostałybyśmy zwolnione z pracy pierwszego dnia, ale potrzebowano naszej pomocy i naszych sił. Przeżyłyśmy wiele upokorzeń i tylko… Czytaj dalej Wspomnienia przełożonej
Anny Freyhub
(3. część)

Inna sprawa dotyczyła emerytur diakonis. Powojenna inflacja zmniejszyła zarówno fundusz emerytalny, jak i fundusz domu sióstr. Z tego też powodu później, po zajęciu Śląska i przejęciu władzy przez władze niemieckie, zarząd Domu Sióstr wpadł na pomysł wstąpienia do większego Stowarzyszenia Ewangelickiego Diakonatu. W ten sposób dom macierzysty miał zostać włączony do diakonatu we Frankenstein na… Czytaj dalej Wspomnienia ks. Paula Karzela
(2. część)

Jest teraz 7 sióstr pracujących w Miejskim Szpitalu w Cieszynie, jedna w Miejskim Szpitalu w Bielsku, dwie emerytowane. Stanowią małą społeczność, przyłączenie do Dzięgielowa odrzuciły. Nasze siedem sióstr pracuje w Cieszynie na kluczowych pozycjach, pomimo tego, że większość z nich ukończyła już 60 lat. Poza tym pracuje w Cieszynie 10 sióstr dzięgielowskich, ale przeważnie w… Czytaj dalej Relacja Zofii Kożusznik spisana w Ewangelickim Towarzystwie Diakonii w Zehlendorf podczas jej wizyty we wrześniu 1957 roku